4. Punch needle

Dawno, dawno temu...Za siedmioma lasami, za siedmioma górami, za siedmioma morzami zobaczyłam pewne zdjęcie. No dobra, ściemniam nie było to aż tak daleko, bo podglądałam przez internet. A jakie to ma znaczenie, że autorka zdjęcia była zza oceanu? Ot cuda techniki :)

Powracając do zdjęcia. Na zdjęciu była chyba poduszka wykonana techniką punch needle. Instrukcja obsługi była niesamowicie prosta. Nawlekasz igłę i wykonujesz nakłucia igłą. Chyba nie ma nic prostszego. Pomyślałam sobie "warto się nauczyć!". I zaczęły się poszukiwania igły. Igły szukałam w Warszawskich pasmanteriach przez rok. Wydałam na nią 27 zł. Tak się cieszyłam z jej znalezienia, że wyciągnęłam pieniądze z mojego studenckiego wówczas portfela. Myślałam sobie wtedy, że to moja życiowa inwestycja, która szybko się zwróci. He!He!He! Wróciłam na stancję, wyciągnęłam nić i materiał.... I po pół godzinie zdenerwowana rzuciłam igłę w najgłębszy i najciemniejszy kąt...

Kilka lat później - czyli miesiąc temu, porządkując po raz kolejny akcesoria robótkowe wyciągnęłam TĘ igłę. Wyciągnęłam włóczkę, nitkę, kordonek i mulinę oraz trzy rodzaje materiałów o różnym splocie. Ze ściany ściągnęłam też tamborek. I zaczęłam dziabać. Góra - dół - góra - dół... I wyszło! Może nie coś zwalającego z nóg, ale wyszło...
Metodą prób i błędów doszłam do tego jak się to robi i że trzeba dostosować igłę do materiału i włóczki. Materiał bezwzględnie musi być napięty.

Zachęcona pierwszymi efektami postanowiłam kupić kolejną igłę. Okazało się, że po latach pojawiły się w pasmanteriach a panie sprzedawczynie nie patrzą się już z politowaniem w oczach. Niestety igły są tak samo rzadkie jak Palczaki Madagaskarskie. A jak już się igły trafią to w dalszym ciągu są dosyć drogie... Spotkałam się także z zestawami, ale nie obejmującymi igieł.

Dla tych co nie wiedzą o czym mowa kilka zdjęć poglądowych:

Prawa strona robótki z pętelkami:

Lewa strona robótki - gładka:

I sama "magiczna" igła:

W następnym odcinku pokarzę Wam więcej szczegółów odnośnie pracy tymi igłami. I na co zwrócić uwagę przy zakupie igły.


c.d.n.

3. Inspiracje i motywacje na 2015

Od ponad miesiąca się inspiruję. Inspiruję się bardzo mocno i co dziennie. Inspiruję się nie tylko ja, ale i mój P.O. męża. Nie inspiruje się tylko nasz kot, bo nie umie czytać. Kot zamiast czytać woli  róże ogryzać.

A my? My czytamy i się ślinimy. Co czytamy? Ano, przedruk z 1985 roku  czternastego wydania "Kucharki Litewskiej", które na świat wyszło w 1938. A tam pospolita wiejska kuchnia której menu obiadowym nie pogardziłaby w dzisiejszych czasach dobra restauracja. I tak czytamy i marzymy i wyobrażamy sobie te wyborne smaki zupy z żółwia czy potrawki głuszca. A może skusimy się na coś bardziej dostępnego, czyli "Różne drobne ptaki, jako to: kwiczoły, wróble, słonki itp. na pieczyste"? Pani Zawadzka, będąca autorką książki ręczy, że ptactwo jest tak kruche, że je prawie z kostkami można jeść. Wróbli Ci w końcu u nas dostatek, nie to co Głuszców.

Przepis dla chętnych:

"Różne drobne ptaki, jako to: kwiczoły, wróble, słonki itp. na pieczyste.
Zrobić ciasto jak na makaron i rozwałkować najcieniej. Oprawione i osolone ptaki owinąć tym ciastem każdy z osobna i układać je w garnku polewanym warstwami na przemian ze świeżą słoniną, pokrajaną w cienkie plasterki. Skoro się napełni, nakryć pokrywką lub skórką chlebową, okleić szczelnie i wstawić na godzinę do gorącego pieca."


Od początku roku się motywuję. Motywuję się razem z YADIS. Przyłączyłam się do wyzwania i dzieję i haftuję i w ogóle robótkuję. Zdjęcia w krótce :)

Pozdrawiam
Karina

2. Ptasia seria - wróbelek

"-Wróblek na gałązce siedzi, czy kuca?

- Kuca, bo jakby siedział to by mu się nóżki dyndały"

Przed Państwem tytułowy wróbelek, pierwszy z przedstawicieli serii ptasiej. 

Technika wykonania: haft krzyżykowy. Mulina: ariadna. 

Efekt końcowy w postaci guzika:

I jeszcze na tamborku w porównaniu z czymś bardziej wymiernym.

I jak Wam się podoba mały, szary ptaszek?

Pozdrawiam

Karina

1. Zapraszam...

Zapraszam do Drozdowego Gniazda gdzieś pomiędzy Wichrowymi Wzgórzami a Tęczowym Lasem. Do miejsca, gdzie życie leniwie płynie a robótki się dzieją.